1. Hospicjum jest:
– Filozofią opieki samarytańskiej, ześrodkowaną wokół osób w terminalnym stadium choroby, głównie nowotworowej.
– Wspólnotą Osób posługujących chorym, ich rodzinom i osieroconym oraz wspierających siebie nawzajem.
2. We Wspólnocie Hospicyjnej wszelkie działania oparte są na wartościach chrześcijańskich i stanowią dla posługujących szczególną misję apostolską.
3. Istotę posługi hospicyjnej stanowi poprawa jakości życia, realizowana poprzez bezinteresowną MIŁOŚĆ.
4. Posługa i terapia spełniana jest przez interdyscyplinarny zespół osób (Wspólnotę), warunkujących rozwiązanie licznych i złożonych problemów opiekuńczych.
5. Osoby posługujące odznaczają się: miłością do człowieka, prawością charakteru, poczuciem sprawiedliwości, empatią, zaangażowaniem, entuzjazmem, cierpliwością, pokorą, profesjonalizmem w działaniu.
6. Chory w Hospicjum jest Kierownikiem osób posługujących; lekarz lub pielęgniarka ponosi odpowiedzialność za działania medyczne zespołu i koordynuje posługę.
7. Chory poprzez cierpienie jest włączony w ŻYCIE, ŚMIERĆ i ZMARTWYCHWSTANIE PANA JEZUSA, a Wspólnota posługująca umierającemu, współuczestniczy w TAJEMNICY PASCHY JEZUSA.
8. Posługa hospicyjna jest spełniana na możliwie najwyższym poziomie, a jej charakter nie zmienia się niezależnie od miejsca jej sprawowania (dom chorego, dom hospicyjny).
9. Wolontariusze Hospicjum, w tradycji hospicyjnej zwani Ludźmi Hospicjum, stanowią fundament pełnionej posługi towarzysząc choremu, jego rodzinie w czasie choroby i w okresie żałoby.
10. Ludzie Hospicjum mają obowiązek permanentnej edukacji merytorycznej i formacji apostolskiej.
Opracował: ks. Marek Kujawski SAC
na podstawie rozmów z ks. Eugeniuszem Dutkiewiczem SAC i Ludźmi Hospicjum
oraz osobistego doświadczenia 25 lat posługi w Hospicjum
Szczecin – Radom, 25.09.2012 r.
